Vandaag ben ik 2,5 jaar getrouwd met mijn lief! 2,5 jaar, wat gaat dat toch snel voorbij. Veel gebeurd, mooie, fantastische dingen, en ook verdrietige, maar wat was het fijn dat we elkaar hadden en nog steeds hebben. De wereld ligt aan onze voeten en ik ben razend benieuwd hoe ons verdere leven samen eruit gaat zien. Ik heb er in elk geval, na 5,5 jaar samen waarvan 2,5 jaar getrouwd, een heel goed gevoel bij en oneindig veel vertrouwen.

Hieronder een paar kiekjes van mijn trouwjurk. Ik ben er nog steeds trots op. Zelf ontworpen en door Annemarije van Harten laten maken. Ik wilde absoluut geen traditionele witte trouwjurk, maar een die je bij wijze van spreken ook naar een Oscar uitreiking aan kan. Ik hou van contrasten en tijdloze vormen. In de jurk zitten drie tinten oranje, een tint roze en hier en daar een beetje taupe. De stof is met de hand gedrukt, het patroon hebben we in overleg en na velen proeven gemaakt.

Dit is even een kleine tussen post, waarin je boven in de afbeelding kunt zien wat mijn intentie was voor een Valentijn post, maar wat er niet van is gekomen. Bij deze toch even gedeeld en verder is mijn weekend goed begonnen met 101 woonideeen op de mat!

Ps. Het kaartje wordt toegevoegd aan mijn eigen kaarten lijn (je kunt het namelijk ook op niet-Valentijn-dagen versturen naar iemand die je lief vind), alleen het eerste exemplaar gaat natuurlijk naar mijn eigen liefje.

Een aantal weken geleden waren we weer eens in het al eerder genoemde 'Huisje Drenthe' en een vast onderdeel van een verblijf daar is natuurlijk wandelen. Logisch het huisje staat in een bos. Ik ben altijd op de uitkijk naar mooie takjes en spulletjes uit de natuur, het meeste laat ik uiteindelijk liggen, maar soms neem ik toch iets mee. Een mooie denne appel, grote stokken waarvan dan een klein deel een haakje voor aan de muur wordt, dat soort dingen. Dit keer was ik op zoek naar een mooie stok voor in huis. Onder het mom van 'de natuur in huis halen'. Ja beste mensen dat is heel erg hip. Boeiend dat het hip is... nouja, als je het een leuke trend vind: waarom niet? Maar dan zet je de natuur natuurlijk wel een beetje naar je hand. Dus dat heb ik dit weekend gedaan. Eerder had ik de tak al ontschorst, ook een goeie buitenbezigheid als je in Drenthe bent. Nu de tak omwikkelt met vrolijk gekleurde touwtjes en tadaaaa: een gezellig naar mijn hand gezet stukje natuur in huis!

O en dan nog iets: wandelen is niet saai, wandelen is heerlijk!

Kinderen (en sommige volwassenen) denken dat iemand pas creatief is als hij of zij mooi kan tekenen. Een misvatting. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen wel iets van creativiteit in zich heeft, de een meer dan de ander, maar iedereen heeft het. Iedereen komt in situaties waarin je het moet gebruiken, het betekent niet dat je dan ook daadwerkelijk moet knippen, plakken, tekenen of schilderen. Creativiteit heb je nodig in elk beroep. Neem bijvoorbeeld een advocaat. Is die niet creatief aan het zoeken naar oplossingen voor zijn client? Een loodgieter komt gekke huizen tegen waarin alle buizen net weer anders liggen dan 'normaal'. Een verpleegster moet op verschillende manieren met patienten omgaan en ook dat vergt af en toe creativiteit. Niet met een kwast, maar toch.

Veel van mijn leerlingen worstelen ook met hun creativiteit, zeker als de buurvrouw naast ze wel heel mooi kan tekenen en zij niet. Dus soms gooi ik er een opdracht in waarbij ze op een creatieve (en leuke/gekke) manier naar een oplossing moeten zoeken, onder tijdsdruk en waarbij het voor hun duidelijk is dat de uitkomst niet 'mooi' hoeft te zijn. Dat laatste vinden ze vooral vaak zelf, waardoor ze dichtslaan.

Hieronder was de opdracht: maak een toren van spekjes en pasta, zo hoog mogelijk, maar vooral zo stevig mogelijk want er moet een flesje water op blijven staan. Ze werkten samen in groepjes van 4, hadden 1 zak spekjes en oneindig veel pasta.