Afgelopen vrijdag ben ik samen met een VRIENDIN naar een tentoonstelling geweest in NEST, Den Haag. De tentoonstelling ging over de harde en slechte kant van 'moeder natuur'. 'De mens maakt de natuur kapot' is een veel besproken onderwerp de laatste jaren, terecht als je het mij vraagt. Bij deze tentoonstelling werd dit onderwerp omgedraaid: de natuur maakt alles van de mens kapot. Ik ben zelf steeds meer bezig met de natuur en het milieu, zie eerdere posts, dus een interessant uitje voor mij.

We waren op uitnodiging van Maartje Korstanje (een goede bekende van mijn vriendin) naar de opening gekomen. Ik bewonder haar werk al een tijdje op afstand en het was dan ook erg leuk om eens iets van haar werk van dichtbij te mogen aanschouwen. De grote sculptuur die je op de afbeeldingen ziet is van haar. Een soort van reuze insect (hij lijkt me stervende of al dood) is gemaakt van allemaal kleine stukjes over elkaar geplakt karton. Dit levert een prachtige structuur op, iets waar ik erg van hou.  Van dichtbij is het werk net een soort schilderij met allemaal bruin/geel en oranje tinten. Schitterend.

Binnenkort ga ik ook naar de tentoonstelling die nu in het GEM is 'JA NATUURLIJK', waar meerdere werken te zien zijn van kunstenaars die allemaal iets met de natuur van doen hebben.

Ik ben een groot liefhebber van thee. Als het koud is buiten, maar ook als het warm is. En dan het liefst in een grote mok, waar je met je handen omheen kunt en waarbij je niet na drie slokken al weer een nieuw kopje moet inschenken. Als het om thee gaat heb ik een Amerikaanse instelling: GROOT!

De kindertjes op de mokken heb ik getekend. Op twee mokken staan allemaal jongetjes en op de andere twee allemaal meisjes. Misschien denk je nu: nou als ze dat een grote mok vind... Ik heb ze veel groter, maar je moet natuurlijk ook mokken in huis hebben voor minder grote thee liefhebbers, duh.

De poppetjes zijn getekend met een keramiek pen en kunnen makkelijk in de vaatwasser.

Een belangrijke hoek in het huis is de plek waar de bank staat. Bij ons staat hij in een soort nis, precies goed. Deze zeer fijne en mooie bank hebben we 2 jaar geleden gekregen van vrienden die verhuisd zijn naar Australie (gelukkig kregen wij de bank, maar we missen ze wel).

Waar ik het eigenlijk over wil hebben is het tafeltje. Want die is uniek. Het is een boomstam (ik weet niet van wat voor boom of uit welk land) die eerst een plek had in mijn moeder haar huidige badkamer. De vorige bewoners hadden er een grote plant op staan en door het gewicht (hij is heeeel erg zwaar) hebben ze de stam laten staan. Verhuizers hebben hem naar ons vorige huis gebracht (2 man sterk) en een vriend van F heeft hem toen in zijn eentje naar 3 hoog getild! Er zijn er wielen onder gezet en weer later is de verflaag inclusief de druipers erop gekomen. Nu ruim vier jaar later, ben ik er nog steeds heel erg blij mee en ook best trots op. Ik weet ook wel dat dit soort tafels inmiddels in meerdere winkels te koop staan, maar niet zo en ook toen nog niet zo veel als nu. Hij is 1 van de pronkstukken van de woonkamer als je het mij vraagt.

Wintersport, is een heerlijke maar vooral hele vreemde hobby. Dat idee drong elke keer dat ik in de lift stond, zo'n anker dat twee personen tegelijk omhoog sleept, weer tot me door. Al die mensen die op 1 of 2 planken naar beneden schieten met snelheden van rond de 60 km per uur of harder, and that for fun. Dat is toch raar? Toch zijn de meeste wintersporters er helemaal bezeten van, en ik hoor daar al meer dan twintig jaar bij. Ik zal het even proberen uit te leggen: je bent actief bezig (skien of boarden), meestal schijnt de zon, je bent de hele dag buiten schone Alpen lucht aan het inademen (op de piste of op het terras met warme chocolade melk), en 's avonds ga je moe en voldaan aan de gluhwein. Dat klinkt toch super aantrekkelijk? De foto's laten nog eens een prachtig uitzicht zien (hier kan geen een foto mislukken).

Voor degene die nu denken "hmmmm laat ik het ook eens proberen..", denk erom: koop een goede helm. Want stel dat je valt, dan val je hard en met soms hele nare gevolgen. Ik heb het van heel dichtbij zien gebeuren deze vakantie. En hoe zonnig het verhaaltje van hierboven ook klinkt, de zon is dan echt even verdwenen hoor...

Wintersport locatie: Les Collons, Zwitserland. Foto dorpje: Sion.